Bitki Bilgileri

4 Kişilik

Malzemeler:

600-700 gram kuzu eti, kuşbaşı

1-2 yemek kaşığı Arifoğlu Seasonig Fajita

1 su bardağı süt (1 yemek kaşığı Arifoğlu Zeytinyağı lezzeti artırır)

10 adet orta boy fındık turbu

10-12 adet kirz domates

4 adet patlıcan

8-10 adet mini tortilla ekmeği

Birer tutam Arifoğlu Kimyon

Birer tutam Arifoğlu Karabiber

Semizotlu cacık için:

300-400 gram süzme yoğurt

6-7 dal semizotu 

1 adet salatalık, rendelenmiş

 Arifoğlu Lezzet Sırları Serisi Sarımsaklı Yoğurt Baharatı

Arifoğlu Sofrada Öğütme Tuz

1-2 tatlı kaşığı sızma zeytinyağı

4 Kişilik

Malzemeler:

 600-700 gram tavuk eti

 1 su bardağı süt (Süt ile birlikte 1 yemek kaşığı Arifoğlu Zeytinyağı lezzeti ve yumuşaklığı artırır) 

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Domates veya Biber salçası kullanılması renk verir.

1 yemek kaşığı Arifoğlu Kajun

Arifoğlu Sofrada Öğütme Tuz

Arifoğlu Renkli Karabiber (taze çekilmiş)

1-2 salkım kiraz domates

Köz biberli cacık için:

300 gram süzme yoğurt

1 adet salatalık, rendelenmiş (Salatalık yerine yeşilbiber közlenip katılabilir)

1 adet közlenmiş kapya biber

 1-2 tatlı kaşığı sızma zeytinyağı

Arifoğlu Lezzet Sırları Serisi Sarımsaklı Yoğurt Baharatı 

Arifoğlu Sofrada Öğütme Tuz

4 Kişilik

Malzemeler:

 4 adet hamburger ekmeği

 Kıvırcık marul

 2 adet domates

 1 adet Kuru Soğan ( Halka şeklinde hamburger ekmeği arasına )

 8 dilim eritme peyniri (küçük üçgen olanlardan)  ( Cheddar peyniri renk ve lezzet verir)

Köfte için:

 500 gram orta yağlı kıyma

1 yemek kaşığı Anne Köftesi Baharatı

 1 çay kaşığı Arifoğlu Karbonat

 1 tatlı kaşığı su 

1 su bardağı Arifoğlu Galeta Unu

1 çay bardağı Arifoğlu Soğan Granül

3-4 dal maydanoz, ince kıyılmış

Patates kızartması için:

 2 adet büyük boy patates

1 yemek kaşığı Arifoğlu Kızarmış Patates Baharatı

Kızartmak için:

Sıvı yağ

4 Kişilik

Malzemeler:

 600-700 gram tavuk eti, tercihen kalça tarafı

 1 yemek kaşığı Arifoğlu Tavuk Baharatı

 2 yemek kaşığı Arifoğlu Zeytinyağı

 2 yemek kaşığı yoğurt

 2 yemek kaşığı su

 1 adet patlıcan

 1-2 adet köy biberi

 1-2 adet kapya biber

Ev yapımı hardal için:

 3 yemek kaşığı Arifoğlu Tane Hardal

 200 ml ılık içme suyu

 150 ml armut sirkesi ya da 1 limonun suyu

 1 yemek kaşığı bal

4 Kişilik

Malzemeler:

2 yemek kaşığı zeytinyağı

4 adet orta boy domates

1 yemek kaşığı Arifoğlu Cajun

2 litre su

1 adet orta boy havuç

1 adet küçük boy patates

1 su bardağı midye makarna

300 gram orta yağlı kıyma

2 çay kaşığı Arifoğlu Kimyon

1 çay bardağı bezelye içi

1 su bardağı haşlanmış Meksika Fasulyesi

1 yemek kaşığı tereyağı

4 Kişilik

Malzemeler:

150 gram sütlü pralin çikolata

150 gram bitter pralin çikolata

1 çay kaşığı Arifoğlu Tarçın

2 Kişilik

Malzemeler:

2 parça tavuk göğüs eti

Yarım demet semizotu

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Nane

1 çay kaşığı Arifoğlu Kimyon

1 yemek kaşığı Arifoğlu Cajun

2 yemek kaşığı süzme yoğurt

4 tatlı kaşığı sızma zeytinyağı

1 yemek kaşığı sıvı yağ

4 Kişilik

Malzemeler:

1 su bardağı baldo pirinci

1,5 su bardağı sıcak su

1 adet Arifoğlu Kakule

3 yemek kaşığı zeytinyağı

1 su bardağı haşlanmış Meksika Fasulyesi

1 çay bardağı haşlanmış mısır

1 demet kuzukulağı

5-6 adet ceviz içi

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Pul Biber

2 Kişilik

Malzemeler:

Yarım paket uzun makarna

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Zencefil

2 litre su

1 çay bardağı taze bezelye içi

100 ml krema

1 kase ton balığı

2 yemek kaşığı zeytinyağı

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Cajun

4 Kişilik       

Malzemeler:

500 gram taze fasulye

3-4 adet mini turp

Yarım çay bardağı zeytinyağı

1 tatlı kaşığı limon suyu

1 tatlı kaşığı sirke

3 adet Arifoğlu Kakule

1 paket Arifoğlu Çam Fıstığı

4 Kişilik

Malzemeler:

2 çay kaşığı Arifoğlu Zerdeçal

1 çay bardaı yğarma mısır, suda bekletilmiş

2 yemek kaşığı tel şehriye

3 su bardağı tavuk suyu

3 su bardağı içme suyu

1 adet küçük boy patates

1 adet büyük boy kabak

1 diş sarımsak

1 yemek kaşığı tereyağı

Arifoğlu Pul Biber

2 Kişilik

Malzemeler:

1 su bardağı haşlanmış nohut

4-5 dal dereotu, kıyılmış

4-5 dal maydanoz, kıyılmış

1 yemek kaşığı tahin

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Cajun

2 yemek kaşığı galeta unu

1 çay kaşığı Arifoğlu Kimyon

1 çay kaşığı Arifoğlu Zerdeçal

1 adet küçük boy soğan, rendelenmiş

1 adet orta boy patates

1 tatlı kaşığı Arifoğlu Cajun (patates için)

Kızartmak için sıvı yağ

Sandviç ekmeği

Birkaç yaprak kuzukulağı

Dilimlenmiş domates

Latince adı ‘Capsicum Annum’ olan pul biber, Patlıcangiller (Solanaceae) olarak bilinen familya sınıfına ait bir bitki çeşididir. Pul biber üretimi için kullanılan kısım bitkinin meyveleridir. İri taneli, öğütülmüş şekilde veya toz hâlinde kullanılmaktadır. Kırmızıbiberin anavatanı Orta Amerika ve Güney Amerika’dır. İlk biber yetiştiriciliğinin M.Ö. 7500 yıllarında Amerika’da yapıldığı, bitkinin Çin ve Hindistan’a buradan yayıldığı bildirilmektedir. Kristof Kolomb, Amerika kıtasını keşfettiğinde acı meyveleri olan bitkiyi karabiber zannetmiş, bu nedenle de geldikleri bölgenin ilk önce Güney Hindistan olduğunu sanmıştır. Bitkinin Türkiye’ye ilk girişinin Kızıldeniz üzerinden Suriye yoluyla veya İtalya ile yapılan ticaret vasıtasıyla olduğu düşünülmektedir.    

Goji berry ya da wolf berry diye bilinen ancak ülkemizde pek bilinmeyen Kurt Üzümü  Goji Berry çok önemli bir meyvedir. Orijini  Tibet ve Moğolistan’da dünyanın en yüksek dağları olan Himalayalar'da yetişiyor. Goji Berry, dünyadaki besin değeri en yüksek olan meyvelerden biri. Çok kuvvetli bir antioksidan olan bu meyve Çin’de tıp alanında 2000 yıldır kullanılıyor. 

Latince adı ‘Olea Europea’ olan Zeytin, zeytingiller familyasındandır. İlk olarak Yunanistan'ın Santorini Adası'nda ortaya çıktığı düşünülmektedir. Zeytin Ağacı kuzeyde, Anadolu üzerinden Yunanistan, İtalya ve İspanya'ya; güneyde, Mısır üzerinden Kuzey Afrika'ya yayılmıştır. 16. yüzyılda Kuzey Amerika ve Latin Amerika ile birlikte Çin'e ve Japonya'ya kadar ulaşmıştır.  Ülkemizde Ege, Marmara, Akdeniz bölgelerinde yaygın olarak zeytin yetiştiriciliği yapılır. Her dem yemyeşil yapraklarıyla çalı görünümünde uzun ömürlülüğüyle bilinen bir bodur ağaç türüdür.   

Latince adı ‘Zingiber Officinale’ olan Zencefil, zencefilgiller familyasındandır. Anavatanı Asya’nın tropik bölgeleridir. Başta Çin olmak üzere Hindistan, Endonezya, Vietnam, Japonya’da yetişir. Zencefil bitkisi toprak altında köklerinde dallanmış şekilde yumrulara sahiptir. Bitkinin adı zencefil ‘boynuz şeklinde’ anlamına gelen kelimeyi çağrıştırdığı için Sanskritçe’den türemiş olduğu düşünülür. Mavi-yeşil renkli çiçekleri olan çokyıllık bir bitkidir. 

Zencefil bir bitki familyası olmaktan çok daha fazlasıdır.

Latince adı ‘Thymbra Spicata’ olan Zahter, ballıbabagiller familyasındandır. Anavatanı Doğu Akdeniz ve Karadeniz’dir. Ülkemizde hemen hemen her yerde yetişmekle birlikte Gaziantep ve Antakya yöresinin Zahter’i meşhurdur. Kekiğe benzerliğiyle tanınır. Keskin kokusu ve hafif acımsı bir tadı vardır. Temmuz ve Ağustos aylarında pembe renkli çiçekler açan çalı görünümünde bir bitkidir.   

Zahter bir bitki familyasından daha fazlasıdır. Farklı aroması ve kokusuyla yemeklere ayrı bir lezzet kattığı gibi bir kâseye konulup zeytinyağına banılarak da tüketilebilir. Hemen her türlü et yemeğini aromasıyla zenginleştirir. 

Latince adı ‘Galium aparine’ olan Yoğurtotu,  kökboyasıgiller familyasındandır. ‘Galium’ kelimesi ‘gala’ kelimesinden türemiştir. Süt anlamına gelir. Yoğurtotu eskiden peynir yapımında kullanıldığından bu adı almıştır. 300 alt türü bulunur. Anavatanı Avrupa ve Asya’dır. Ülkemizde Ankara, Adana, Antalya, Bolu ve Çanakkale’de yaygın olarak yetişir. Bu çok yıllık otsu bitkinin sapları uzun ve çiçekleri salkım şeklinde, yeşil-beyaz renklidir.   

Latince adı ‘Avena sativa’ olan Yeşil yulaf, bir buğdaygiller familyasındandır. Anavatanı Asya’nın batısı, Avrupa’nın doğusu olarak biliniyor. Ülkemizde Marmara, Ege ve İç Anadolu bölgelerinde yaygın olarak yetişir. Otsu bir tahıl bitkisidir.   

Yeşil yulafın beyaz, siyah, sarı, kırmızı ya da boz tohumlu, uzun veya kısa saplı çok çeşidi vardır. Günümüzde yeşil yulaf, arpa ve çavdardan daha çok üretilen bir tahıldır. Serin ve nemli iklimleri sever. Yeşil yulaf bol miktarda nişasta, protein, vitamin ve mineraller içerdiğinden iyi bir besin kaynağıdır. Yeşil yulaf unundan hazırlanan hamur kabarmadığından ekmek yapımında kullanılmaz.

Latince ismi ‘Camellia sinensis’ olan Yeşil çay, çaygiller familyasındandır. Tropik ve subtropikal bölgelerde de yetiştirilmektedir. Her dem yeşil, kuvvetli ana köke sahip çokyıllık bir bitkidir. Yeşil çayın anavatanı Çin ve Japonya’dır. Ülkemizdeki anavatanı Rize ve Trabzon olarak bilinir.

Yeşil çay, sıradan bir çay olmaktan çok daha fazlasıdır. İlk kullanımıyla ilgili bilgiler M.Ö 3000 yılına kadar uzanmaktadır. Bir rivayete göre dönemin Çin imparatorunun önündeki kaynayan suya tesadüfen Yeşil çay yaprağının düşmesi sonucu Yeşil çay keşfedilmiştir. 

Latince adı ‘Sideritis’ olan Yayla çayı, ballıbabagiller familyasındandır. Anavatanı İspanya ve Türkiye’dir. Ülkemizde Akdeniz, Ege, Marmara ve Güney Anadolu’nun orman içlerinde, çalılıklarda ve dağ eteklerinde yetişir. Yaprakları Adaçayı’na çok benzerliğiyle bilinir. Ancak yapraklarının sertliğiyle hemen adaçayından ayırt edilen çokyıllık otsu bir bitkidir.   

Acem arpası, Altınbaş, Boz kekik, Bozlan çayı, Düğümlü çay, Eldiven çayı, Eşek çayı, Kandil çayı, Kazdağı çayı,  Kedikuyruğu çayı, Sarıkız çayı, Sivri çay, Tosbağa çayı, Topuklu çay, Dağ çayı isimleriyle de bilinir. 

Latince adı ‘Herba moxibustion’ olan Yakıotu, küpeçiçeğigiller familyasındandır. Avrupa, Asya, Kuzey Amerika ve Avustralya’da yetişir. Ülkemizde Adana, Bitlis, Giresun ve Trabzon’da yaygın olarak bulunur. Dünyada bilinen 400 çeşidi vardır. Sürgün kökleri sayesinde bulunduğu toprağa hızla yayılabilen çokyıllık otsu bir bitkidir. 

Mera gülü ismiyle de bilinir. Pembemsi kırmızı ya da leylaki renkte ters yumurta şeklinde çiçekler açar. Fasulye kapsülünü andıran meyveler verir. Yakıotu bitkisinin zehirli türleri de mevcut olduğundan mutlaka uzman bir kişi tarafından toplanıp kurutulmalıdır. 

Latince adı ‘Sorbus Domestica’ olan Üveyz, gülgiller familyasındandır. ‘Sorbus’ sözcüğü Latince ‘Sorbum’ sözcüğünden gelir ve meyve anlamını taşır. Anavatanı Finlandiya’dır. Ülkemizde Marmara ve Karadeniz bölgelerinde doğal olarak yetişir. Kışın yapraklarını döken çokyıllık bir bitkidir. 

Mayıs ve Haziran ayları arasında, beyaz, nadiren de pembe renklerde çiçek açar. Meyveleri yalancı meyve tipindendir, armuda benzerliğiyle dikkat çeker. Muşmula gibi bu meyvelerde ancak olgunlaştığında yenilebilir. Yoksa tadı çok acımtıraktır.

Latince adı ‘Citrus aurantium’ olan Turunç, turunçgiller familyasındandır. Anavatanı Güney Doğu Asya’dır. Ülkemizde Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde yetişir.  Kışın yapraklarını dökmeyen beyaz renkli çiçekleri olan çokyıllık bir bitkidir. 

Hoş kokulu meyveleri küçük portakala benzerliğiyle dikkat çeker. Dış kabuk sert, yeşilimsidir. Olgunlaştıkça altın sarısına dönüşür. Acımtırak ve ekşimsi tadı nedeniyle limona alternatif olarak Aydın, Nazilli bölgelerinde etli pide ve salatalarda kullanılır. Meyve kabuklarının hoş kokusundan esans üretilir. Hemen her türlü tatlıda, dondurmalarda ve keklerde harika tatlar yaratmak için kullanılabilir. 

Latince adı ‘Artemisia dracunculus’ olan Tarhun, papatyagiller familyasının yavşan cinsindendir.  Anavatanı Sibirya’dır. Ülkemizde Ankara, Gaziantep, Urfa ve Erzurum’daki bazı bahçelerde yetiştirilmektedir. Yuvarlağımsı gövde üzerinden açık yeşil renkli dallara ayrılır. Bitkinin tabanına doğru gövde kahverengileşir. Yaprakları parlak yeşil, ince ve uzundur. Yaprak altında bulunan yağ bezeleri biberimsi acı tadı olan güzel bir koku yayarlar. Küre biçimli çiçekleri küçücük ve beyaz renkli, çok yıllık çalımsı bir bitkidir. 

Latince adı ‘Cinnamomum Verum’ olan Tarçın, defnegiller familyasındandır. Anavatanı Güney ve Güney Doğu Asya’dır. 100’den fazla türü bulunur. En yaygın olarak bilinenleri Çin tarçını ve Seylan tarçınıdır. Tatları, kokuları birbirine oldukça yakın olan bu iki tür arasında Seylan tarçını daha rafine ve zor bulunan bir türdür. Her dem yemyeşil, aromatik kokulu çokyıllık bir bitkidir.

Tarçın ağacının kurutulmuş kabukları kullanılır. İnsanlık tarihinin en eski baharatlarından biridir. Kuvvetli kokusu, keskin ve uzun süreli tesiriyle hemen diğer baharat türlerinden rahatlıkla ayırt edilebilir.

Latince adı ‘Humulus lupulus’ olan şerbetçiotu, kendirgiller familyasındandır. Anavatanı Avrasya ve Kuzey Amerika’dır. Ülkemizde 1965 yılından beri yetiştirilir. Özellikle Bilecik Pazaryeri ve Bursa Havalisini içine alan geniş bir alana yayılmıştır. Temmuz ve Eylül aylarında yeşilimsi beyaz çiçekler açan, çokyıllık otsu bir bitkidir. 

Şerbetçiotu meyvesi kozalağa benzerliğiyle dikkat çeker. Koni biçiminde, sarımsı yeşil ya da sarımsı esmer renktedir. Yol kenarlarında, çalılıkların ve ağaçların gölgesinde yetişir.

Latince adı ‘Fumaria Officinalis’dır. Latince ‘yer kokusu’ anlamına gelen ‘fumus’ kelimesinden türemiştir. Gelincikgiller familyasındandır. Anavatanı Güney Avrupa, Kuzey Afrika ve Türkistan’dır. Ülkemizde hemen hemen her bölgede doğal koşullarda yetişir. Mavimsi yeşil renkteki çok çatallı yapraklarını taşıyamayarak yerlere doğru eğilir bir görünümdedir. Bahçelerde, tarlalarda ve otluk alanlarda rahatlıkla yetişen tek yıllık bir bitkidir.    

Latince adı ‘Erica manipuliflora’ olan Süpürge tohumu, fundagiller familyasındandır. Anavatanı Güney Afrika’dır. Ülkemizde Trakya bölgesinde yetişir. Güneşli yerleri ve kurak toprakları sever. İsmi süpürge otu olmasına rağmen süpürge üretiminde kullanılmaz. Bu adı daha çok süpürgeye benzerliğinden almıştır. Kırmızımsı, mor ve pembe renkte çiçekler açan, çan şeklinde ve yaprak dökmeyen bir çalı bitkisidir.

Püren, Çalımsı funda, Sonbahar fundası ve Süpürge çiçeği isimleriyle de bilinir. Her mevsim yemyeşildir. Afrika kökenli bir bitki olmasına rağmen yaygın olarak Avrupa’da yetiştirilir.

Latince adı ‘Salix alba’ olan söğüt, söğütgiller familyasındandır. Anavatanı Akdeniz, Marmara ve Ege’dir. Yaklaşık olarak iki yüz elli türü vardır. Ülkemizde en yaygın yetişen tür aksöğüttür. Sulak yerleri, dere yataklarını çok severler. Birkaç türü haricinde söğüt bitkisi kışın yapraklarını döker. Nisan ve Mayıs aylarında çiçek açar. Almaşık, bazen hemen hemen karşıt uzun yapraklı, kısa saplı çokyıllık bir bitkidir. 

Anadolu neolitik çağ’a ait yerleşim yerlerinde söğüt ağacının arkeolojik kalıntılarına rastlanmıştır.